Day for the Past Love

เพลง อยากรู้ ของ 4gotten ที่พี่ปีเตอร์ ร้องไว้กระแทกใจว่า

"กลับมาเจอจะเป็นยังไง อยากกอดฉันไหม
อยากคุยอะไร คิดถึงกันหรือเปล่า
อยากรู้ว่าเธอ เปลี่ยนไปมากมาย แต่ไหน"
เข้ามาวนเวียนในหัวเมื่อคืนก่อน

เพลงมันจบแนวๆ ว่า อยากเจออีกครั้ง เราจากกันนานเหลือเกิน
----------

เพิ่งรู้ว่ามันนานมากว่ะ จนลืมไปแล้วว่าเราเคยจากกันอย่างไร ลืมไปแล้วว่ามันเจ็บช้ำไหม ออกจะเลือนๆ ว่าเราเคยรักกันอย่างไร รู้ชัดแค่เพียงว่า ในชีวิตประจำวันของเราทั้งสองคน ต่างไม่มีกันมานานเหลือเกิน นานๆ จะหยิบความทรงจำที่เคยมีกัน มานึกๆ ถึง เล่นๆ

แล้ววันนี้เราก็กลับมาพบกัน หลังจากที่ความรักผ่านพ้นไปเมื่อ 7 ปีก่อน

เจอแล้วกลับมึนๆ หม่นๆ ไม่รู้ว่าเศร้า หรือรู้สึกดีกับการได้พบเจอ หยิบเรื่องเก่าๆ มาคุย / บอกความรู้สึกที่ไม่เคยได้บอก / แลกเปลี่ยนรื่องราวช่วงที่เราไม่พบกัน และถามถึงแม่ของลูกที่เธอหย่าร้างไป

7 ปีมันเปลี่ยนแปลงชีวิตคนเราไปมากมายจริงๆ

เรารู้จักกันเมื่อตอนอายุ 16 และต่างเริ่มคบกันเป็นคนรักคนแรกของกันและกัน ผ่านมาถึงตอนนี้ (วัยเฉียด 30) เธอบอกว่า เราไม่น่าเจอกันเร็วเกินไปเลย แม้ความรักตอนนั้น จะเป็นความรักที่น่าประทับใจ เพราะเป็นรักแบบใสๆ จริงใจ แต่เธอยังไม่รู้วิธีที่จะรักษามัน ความรักเราเลยจบลง เหลือแค่เพียงความทรงจำเลือนๆ---ฟังแล้วก็ชอบใจดี เพราะโดยมากจะเคยได้ยินแต่ว่า เราไม่น่าเจอกันช้าเกินไปเลย แต่เธอกลับบอกว่าเราเจอกันเร็วไป

ยังไง เราก็ไม่อยากจะเจอเธอช้าไปกว่าตอนนั้นที่เราเจอ และรักกันแฮะ เพราะมาเจอกันตอนนี้ อะไรๆ มันก็คงไม่ได้เป็นไปอย่างที่มันได้เกิดน่ะซี อะไรดีๆ ที่มันเคยมีอาจไม่ได้เกิด ไม่มีอะไรสักอย่างที่เราอยากย้อนกลับไปแก้ไข

---คิดว่าดีใจนะ ที่วันนี้เราได้กลับมาเจอกัน อย่างน้อยทำให้เราได้มองเห็นและสัมผัสส่วนหนึ่งของเราที่เรียกว่า-ความรัก-ยังคงเหลืออยู่ในตัวตนของเราอยู่บ้าง หลงเชื่อไปแล้วว่ามันไม่มีเหลืออยู่ ตั้งแต่ความรักหนก่อนได้จบลง ไม่คิดว่าจะยังรู้สึกรักได้อีก แต่พอเจอกับเธอ–คนสำคัญในวันเก่าๆ ของเรา หลังจากที่ชั่งใจอยู่สักพัก ก็กล้าสรุปกับตัวเองว่า ก็ยังตกหลุมรักเธอได้อีกหน แม้มันไม่ใช่แบบที่เคยเป็น